
Okluzja lingwalna według koncepcji prof.Gerbera z Zurychu oznacza takie ustawienie zębów w protezie, żeby podczas żucia były one obciążane w kierunku do wyrostka zębodołowego, czyli pionowo. Implanty i zęby filarowe w protetyce nie tolerują sił bocznych, które mają działanie wyważające i destrukcyjne. Zbyt silne kontakty i naciski na guzki policzkowe często są powodem pękania ceramiki i uszkodzeń zębów w protezach. W uzupełnieniach hybrydowych wspartych na implantach, w protezach szkieletowych oraz w protezach całkowitych znakomicie sprawdzają się zęby Condyloform® II NFC+ przeznaczone specjalnie do ustawienia w okluzji lingwalnej, czyli ząb do zęba, w odróżnieniu od ustawienia w triadach. Koncepcja okluzji lingwalnej jest niezwykle aktualna.
PROTEZA BIOFUNKCYJNA ZAPEWNIA AUTONOMICZNĄ STABILNOŚĆ ŻUCIA, JEST DOBRZE OSADZONA NA PODŁOŻU I WSPÓŁPRACUJE Z MIĘŚNIAMI W JAMIE USTNEJ PACJENTA.
Zęby w protezie biofunkcyjnej ustawione są na środku wyrostka zębodołowego metodą fizjologiczną w triadach stosując zęby boczne Bonartic® II NFC+ metodą prof. Gerbera, ustawiając zęby w relacji ząb-ząb zgodnie z zasadą „moździerza i tłuczka”, stosując zęby boczne Condyloform® II NFC+ jako zęby przednie należy ustawić bardzo naturalne i twarzowe PhysioStar® NFC+. Dostępne jako zęby delikatne, uniwersalne, wyraziste, indywidualne


PROF. DR ALBERT GERBER (1907-1990) STOMATOLOG, TWÓRCA TEORII KŁYKCIA
W teorii kłykcia, panewka stawowa i kłykieć pasują do siebie jak moździerz i tłuczek. Zasada ta odnosi się do kontaktów podniebiennych guzków górnych zębów bocznych z powierzchniami żującymi w zębach Condyloform® II NFC+. Guzki podniebienne tworzą mikro-kłykcie, a bruzdy żujące dolnych zębów bocznych tworzą mikro-panewki stawowe w okluzji lingwalnej.